پل یادمانی – سانتیاگو کالاتراوا
سانتیاگو کالاتراوا ایستگاه جدید بلژیک را حول یک «پل یادمانی» سامان‌دهی می‌کند.
نوارهای گسترده‌ای از شیشه و فولاد، نمای موج‌دار و سیال ایستگاه جدید Gare de Mons در بلژیک را شکل می‌دهند؛ ایستگاهی که توسط معمار سوئیسی–اسپانیایی سانتیاگو کالاتراوا طراحی شده است.
این ایستگاه در شهر مونس و در امتداد خط بین‌المللی قطار پاریس–بروکسل قرار دارد. ساختار مجسمه‌گون آن حول یک گالری مرتفع سازمان‌دهی شده که ۱۶۵ متر در امتداد سایت کشیده شده است.
کالاتراوا این حجم را به‌عنوان یک « پل یادمانی » (monumental bridge) تصور کرده است؛ حجمی که از بالای مجموعه‌ای از سکوهای ۳۵۰ متری و ایستگاه‌های اتوبوسی عبور می‌کند که همچون شاخه‌هایی از زیر این گالری گسترش می‌یابند.
کالاتراوا در سال ۲۰۰۶ برنده مسابقه بازطراحی ایستگاه موجود شد. این ایستگاه اکنون به‌عنوان پیوندی میان یک منطقه مسکونی پیش‌تر گسسته در شمال و بافت تاریخی در جنوب عمل می‌کند و در عین حال فضاهای جدیدی همچون دفاتر اداری، پارکینگ زیرزمینی و فضاهای تجاری را نیز به سایت اضافه کرده است.
کالاتراوا می‌گوید:
« این پروژه از چالش‌های معمول ساخت یک ایستگاه راه‌آهن فراتر می‌رود. »
او ادامه می‌دهد:
« این ایستگاه که به‌عنوان یک پل یادمانی طراحی شده که بر فراز ریل‌ها کشیده می‌شود، موجب دگرگونی عمیق در محیط پیرامون خود شده است. »
در بخش بیرونی، فرم سیال شیشه و فولاد ایستگاه با بامی شیب‌دار که به‌سوی یک قله اوج می‌گیرد، تکمیل شده است.
در دو ورودی شمالی و جنوبی، سایه‌بان‌های شیشه‌ای از سقف گالری امتداد یافته‌اند تا راه‌پله مرکزی را، که در دو سوی آن پله‌برقی‌ها قرار دارند و به فضای داخلی ایستگاه می‌رسند، پوشش دهند.
در داخل ایستگاه، خرپای بزرگ مثلثی‌شکل سازه به‌صورت آشکار باقی گذاشته شده است. ورودی‌های منحنی و شیشه‌ای سکوها، فروشگاه‌ها و سایر فضاها در میان قوس‌های سازه‌ای قرار گرفته‌اند و توسط همین خطوط ساختاری قاب‌بندی می‌شوند.
یک نورگیر سقفی قابل بازشو که با تکیه‌گاه‌های چوبی پوشانده شده، در امتداد قله گالری کشیده شده است تا نور روز و تهویه هوا را به فضای داخلی هدایت کند.
جزئیات چوبی بیشتر نیز به نماهای داخلی گرما می‌بخشند و با کفپوش سنگ آهک آبی تکمیل شده‌اند.
کالاتراوا می‌گوید:
« گالری مرکزی کاملاً محصور و عایق‌بندی شده است تا در ماه‌های سرد، دمایی مطلوب و راحت را فراهم کند.»
بازدیدکنندگان می‌توانند از فضای مرکزی از طریق پله‌ها، پله‌برقی‌ها و آسانسورها به سکوها دسترسی پیدا کنند.
در زیر سقف‌هایی که از حجم مرکزی امتداد یافته‌اند، هفت مسیر قطار مسافری قرار دارد، همراه با ۲۹ ایستگاه اتوبوس و تاکسی که به نیمکت‌های چوبی تعبیه‌شده مجهز شده‌اند.
در زیرزمین نیز، دو پارکینگ زیرزمینی همراه با فضای پارک دوچرخه برای ۲۰۰ واحد قرار دارند؛ این فضاها دارای خرپاهای سازه‌ای بزرگ هستند که یادآور ساختار طبقات بالایی‌اند.
سایر فضاها شامل دفاتر اداری، امکانات پشتیبانی کارکنان و یک واحد مرکز مراقبت کودک می‌شوند.
در پایان اگر علاقه‌مند به مقالات مربوط به معماری داخلی و طراحی دکوراسیون داخلی هستید، پیشنهاد می‌کنیم بخش مقالات معماری را از دست ندهید!
مترجم: جناب آقای دکتر امیرحسین نوربخش
