وقتی نمای بدون پنجره کنجکاوی برمی‌انگیزد!
فضاهای داخلی این خانه در ویکتوریا، استرالیا، که توسط طراح دیوید هیکس طراحی شده، در پشت نمایی کدر پنهان شده‌اند؛ فضاهایی که با انواع مرمر ایتالیایی به شکلی غنی و لوکس پرداخت شده‌اند.
با این حال، الهام اصلی طراحی این خانه از معماری بومی اروپایی گرفته شده است؛ به‌ویژه با الهام از طراحی داخلی ویلاهایی که در نواحی روستایی فرانسه، توسکانی و پولیا دیده می‌شوند.
دیوید هیکس در این باره می‌گوید:
“از ویلاهای اروپایی الهام گرفتم، چون می‌توانند سبک معماری بسیار ساده‌ای داشته باشند؛ با درهای فرانسوی که ریتم نما را شکل می‌دهند و تزئیناتی مختصر که به اندازه کافی به آن‌ها زیبایی می‌بخشد.
خانه Woodend نه بیش‌ازحد مینیمال است و نه آشکارا روستیک؛ بلکه به یک تعادل هماهنگ میان ارجاعات معماری نوستالژیک و شکوه آرام دست یافته که کاملاً با بستر روستایی خانه سازگار است “
این خانه یک‌طبقه متعلق به زوجی سالخورده است که پس از فروش خانه قبلی‌شان تصمیم به کوچ‌کردن به فضای کوچک‌تر گرفتند.
هیکس توضیح می‌دهد:
“در بسیاری از پروژه‌های معماری‌ام ترجیح داده‌ام که در نمای اصلی هیچ پنجره‌ای وجود نداشته باشد. این سبک گمنامی و بی‌نشانی را دوست دارم؛ اینکه ندانید چه چیزی فراتر از نما قرار دارد، نوعی کنجکاوی ایجاد می‌کند.”
او ادامه می‌دهد:
“از آنجا که من طراحی را از داخل به بیرون پیش می‌برم، ترجیح می‌دهم اتاق‌ها رو به نمای اصلی نباشند؛ این موضوع هم حریم خصوصی ایجاد می‌کند و هم باعث می‌شود تجربه واقعی خانه را در لحظه ورود داشته باشید، نه پیش از آن.”
از آنجایی که نمای جلویی خانه Woodend نیز فاقد هرگونه درب است، دسترسی به خانه از طریق دروازه قوس‌دار آهنی در کناره خانه ممکن می‌شود. پس از آن، یک ایوان کوچک (پورتیکو) قرار دارد که به فضای ورودی می‌رسد.
دیوارها در این قسمت، همانند سایر نقاط خانه، با میکروسمنت پوشانده شده و سپس با سفیدک آهکی پوشش داده شده‌اند تا حسی شبیه به سنگ طبیعی ایجاد کنند. لوستر قدیمی ساخته شده از تکه‌های چین‌خورده شیشه مورانو نیز از یک فرو رفتگی دایره‌ای در سقف آویزان شده است.
راهرویی طولانی از فضای ورودی منشعب می‌شود و تمامی اتاق‌های دیگر از همین مسیر دسترسی می‌یابند.
یکی از این فضاها اتاق مطالعه–نشستن است که استودیو آن را «Retreat» یا «پناهگاه آرام» می‌نامد. این فضا دارای صندلی لانج ایمز، چراغ چندشاخه‌ای اثر طراح فرانسوی سرژ موئی و شومینه‌ای با قاب ساخته‌شده از سنگ مرمر چِپو (Ceppo) است.
همین نوع مرمر برای ساخت قفسه‌ها در دو طاقچه نمایشی قوسی‌شکل به‌کار رفته که درون دیوار تعبیه شده‌اند.
یک جفت در دوبل به اتاق خواب اصلی راه می‌برد؛ فضایی که با عناصر دکوراتیو مجلل و نرم تکمیل شده است، از قالیچه مخملی گرفته تا تاج تخت ساتنی و دیوارکوب‌های شیشه‌ای شیاردار.
در همین حال، فضاهای نگهداری و کمدها به‌صورت نامحسوس پشت پنل‌های لاکی سفید پنهان شده‌اند.
این اتاق همچنین یک حمام اختصاصی دارد که تمامی سطوح آن با مرمر کالاکاتای روشن پوشانده شده است.
در بخش پشتی فضا، درهای کشویی شیشه‌ای بزرگ نصب شده‌اند که چشم‌اندازی رو‌به‌روی حیاط آجری کوچکی فراهم می‌کنند؛ حیاطی که در مرکز آن یک درخت افرا کوچک قرار دارد.
در دکوراسیون داخلی اتاق نشیمن بزرگ‌تر، دو صندلی راحتی سفید با یک مبلمان خمیده به رنگ صورتی ملایم جفت شده‌اند. پرده‌های نازک لینن درهای فرانسوی را پوشانده‌اند؛ درهایی که به باغ گشوده می‌شوند.
آشپزخانه در بخش پشتی این فضا قرار دارد و شامل کابینت‌های سفید ساده و یک جزیرهٔ صبحانه از مرمر کالاکاتا است.
در اتاق آرایش خانه نیز، دوباره از مرمر چِپو (Ceppo) استفاده شده است و این سنگ با بافت چشمگیرش روی دیوارها، کف و روشویی جلوه ای لوکس به دکور داده است.
در پایان اگر علاقه‌مند به مقالات مربوط به معماری داخلی و طراحی دکوراسیون داخلی هستید، پیشنهاد می‌کنیم بخش مقالات دکوراسیون داخلی را از دست ندهید!
مترجم: سرکار خانم دکتر پرستو ملاحسینعلی
